Choroba zastawek serca związana z Fenfluramine-Fentermina ad

Echokardiogram uzyskany dwa lata wcześniej nie wykazał żadnych nieprawidłowości. Pacjent przyjmował fenfluraminę fenterminę przez rok przed nowszym badaniem echokardiograficznym. Również w styczniu 1997 r. Lekarz z MeritCare Medical Center (Fargo, ND) skontaktował się z kliniką Mayo i zapytał, czy istnieje uznany związek między lekami dietetycznymi a wadą serca. Badanie zostało przyspieszone przez świadomość lekarza, że jego echokardiograficzni sonografowie zidentyfikowali kohortę 12 pacjentów (pacjentów 2, 3, 6 i 10 do 18) z zastawkową chorobą serca, która miała osobliwą morfologię zastawkową. Dalszy przegląd zapisów pacjentów wykazał, że wszyscy 12 pacjentów przyjmowali fenfluraminę-fenterminę. Rejestry pacjentów i echokardiogramy zostały wysłane do kliniki Mayo. Echokardiogramy ujawniły zmiany zastawkowe bardzo podobne do tych obserwowanych w Pacjentach i 7. Wyciętą tkankę zastawki uzyskano od dwóch pacjentów (Pacjenci 2 i 3), a preparaty przygotowane za pomocą wybarwienia Giesona z elastomeru van Giesona zostały ocenione przez patologa serca. Badanie histopatologiczne ujawniło cechy identyczne jak w przypadku choroby wywołanej ergotaminą i zapalenia rakowiaka.
Marzec 1997
W marcu 1997 r. Chirurgowi w klinice Mayo skontaktował się jeden z jego pacjentów (Pacjent 4), który w 1996 r. Poddał się naprawie zastawki mitralnej. Pacjent poinformował go, że miała niedomykalność zastawki aortalnej i nadciśnienie płucne. Przegląd dokumentacji chirurgicznej wykazał, że wygląd zastawki był wyraźnie nietypowy i niezgodny z historią reumatycznych chorób serca. Dalsze badania wykazały, że pacjent przyjmował fenfluraminę fenterminę przez 12 miesięcy przed operacją zastawki mitralnej.
Rycina 1. Rycina 1. Eksplantowany zastaw mitralny od pacjenta 5, wykazujący błyszczące białe ulotki i strużki z łagodnym do umiarkowanego nieregularnym, ale dyfuzyjnym zagęszczeniem. Również w marcu 1997 r. Klinika zastawki od kardiochirurgicznego pacjenta (Pacjent 5) operowana w innej instytucji została przyjęta przez Klinikę Mayo na patologiczną opinię. Cechy morfologiczne eksplantowanego zastawki (ryc. 1) były identyczne jak w przypadku zastawek od Pacjentów i 4 w czasie kontroli chirurgicznej. Charakterystyczne cechy patologiczne obejmowały pogrubienie płatków i strużyn oraz lśniący biały wygląd. Cechy histopatologiczne były identyczne jak u Pacjentów 2 i 3. Pacjent 5 był leczony fenfluraminą fenterminą przez 11 miesięcy.
Kwiecień 1997
W kwietniu 1997 r. Pacjent (Pacjent 8) z sześciomiesięcznym okresem stosowania fenfluraminy-fenterminy został oceniony pod kątem duszności przez konsultanta kardiologa Mayo Clinic w innym mieście. Zidentyfikowano wielowarstwową chorobę serca i nadciśnienie płucne. Kardiolog, nieświadomy poprzednich przypadków, zapytał kolegę, czy wie o związku między terapią fenfluraminą fenterminą a chorobą zastawkową serca. Echokardiografia ujawniła morfologię zastawek podobną do tej stwierdzonej u innych pacjentów.
Siedmiu innych pacjentów (pacjentów 9 i 19 do 24) o podobnych historiach klinicznych i wynikach badania echokardiograficznego zostało zidentyfikowanych podczas ocen klinicznych w MeritCare Medical Center od stycznia do kwietnia 1997 r.
Opisy przypadków
Pacjent
Pacjentem była 41-letnia kobieta (wskaźnik masy ciała [waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wysokości w metrach] przed leczeniem środkami tłumiącymi apetyt, 39,7), który został skierowany do kliniki Mayo w celu przeprowadzenia operacji zastawki mitralnej trzy miesiące po pierwszym wystąpieniu skurczowego szmerów
[przypisy: flexagen, klimakterium, busulfan ]
[podobne: chondropatia rzepki, choroba dercuma, choroba duhringa zdjęcia ]