Choroba zastawek serca związana z Fenfluramine-Fentermina czesc 4

Terapię przerywano, gdy wystąpił szmer, i zgłaszano objawy obrzęku i duszności. W echokardiografii zastawka mitralna była pogrubiona i poważnie cofała się. Trzy miesiące później u pacjentki wykonano wymianę zastawki mitralnej w MeritCare Medical Center w celu objawowej niedomykalności mitralnej. W badaniu histopatologicznym wykazano nienaruszoną architekturę zastawki i podobne do blaszki zmiany pozornych miofibroblastów w obfitej pozakomórkowej macierzy glikozoaminoglikanów i kolagenu (Figura 4). Pacjent 6
Pacjentka 6 była 51-letnią kobietą (wskaźnik masy ciała przed leczeniem, 56,8) z prawidłowymi wynikami badań kardiologicznych, która była leczona fenfluraminą fenterminą (fenfluraminą, 20 mg trzy razy na dobę i fenterminą, 30 mg na dobę w podziale dawki). Siedem miesięcy po rozpoczęciu tego leczenia rozwinęła się duszność i obrzęk i odnotowano nowy szmer. Echokardiografia przezklatkowa i przezprzełykowa w MeritCare Medical Center wykazała zagęszczenie zastawek z ciężką niedomykalnością mitralną i umiarkowaną niedomykalności zastawki aortalnej i zastawki trójdzielnej. Terapię Fenfluramine-fentermina przerwano i wprowadzono leczenie niewydolności serca. Echokardiografia wykonana trzy miesiące później wykazała minimalną poprawę w chorobie zastawkowej. Pacjent nadal jest obserwowany medycznie i ma uporczywe objawy duszności.
Pacjent 7
Pacjentka 7 była 44-letnią kobietą, która zaczęła przyjmować fenfluraminę-fenterminę w zakresie wstępnego wskaźnika masy ciała wynoszącego 30,5. Dwa lata wcześniej echokardiografia ujawniła normalne zastawki. Początkowa dawka wynosiła 60 mg fenfluraminy na dobę w dawkach podzielonych i 30 mg fenterminy dziennie. Pod kierunkiem lekarza dawki dzienne stopniowo zwiększano do 220 mg fenfluraminy i 60 mg fenterminy.
Dwanaście miesięcy po rozpoczęciu leczenia fenfluramina-fentermina rozwinęła się przy wysiłku duszność. Badanie echokardiograficzne wykazało zagęszczenie zastawki aortalnej z umiarkowaną niedomykalnością. Skurczowe ciśnienie tętnicy płucnej mierzone cewnikowaniem serca wynosiło 75 mm Hg. Leczenie fenfluraminą fenterminą przerwano.
Wyniki
Tabela podsumowuje kliniczne cechy pacjentów. Z wyjątkiem nadciśnienia układowego, wszyscy chorzy byli uważani za wolnych od chorób sercowo-naczyniowych na początku terapii zmniejszania masy ciała. Lekarze przepisujący środki anorektyczne pacjentom nie byli tymi, którzy oceniali zmiany sercowo-naczyniowe. Pacjentów oceniono średnią (. SD) na 12,3 . 7,1 miesięcy po rozpoczęciu leczenia fenfluraminą fenterminą. Rzeczywiste czasy trwania terapii lekowej przedstawiono w tabeli 1. Dwadzieścia pacjentów miało objawy sercowo-naczyniowe, a czworo pacjentów miało tylko nowy szmer.
Wszyscy pacjenci przeszli kompleksową dwuwymiarową echokardiografię, obrazowanie metodą Dopplera i fali ciągłej oraz badanie przepływu koloru zgodnie z wcześniej opisanymi technikami.12,13 Morfologia zastawki została zauważona przez dwóch badaczy jako nietypowa dla zmian reumatycznych, wrodzonych lub zwyrodnieniowych. . Zastawki mitralne i aortalne wykazywały cechy echokardiograficzne podobne do tych obserwowanych u pacjentów z przewlekłym zajęciem reumatycznym; jednak nie było oznak niedrożności zastawki
[patrz też: polyporus, klimakterium, wdrożenia magento ]
[hasła pokrewne: bartoneloza, bazofile niski poziom, bazofile podwyższone ]