Fenfluramina i fentermina to leki na receptę, które zostały indywidualnie zatwierdzone przez Food and Drug Administration (FDA) jako środki tłumiące łaknienie w leczeniu otyłości. Gdy są stosowane w połączeniu, mogą być równie skuteczne jak sam lek, z dodatkowymi zaletami mniejszych dawek każdego środka, mniejszą liczbą skutków ubocznych i lepszą tolerancją pacjenta.1 Chociaż FDA nie zatwierdziła stosowania W 1996 r. łączna liczba recept na fenfluraminę i fenterminę w Stanach Zjednoczonych przekroczyła 18 milionów. 2 Nadciśnienie płucne zgłaszano w związku z leczeniem wyłącznie fenfluraminą3,4 lub fenterminą5. D-izomer fenfluraminy, deksfenfluraminy, również zwiększa ryzyko nadciśnienia płucnego, szczególnie gdy pacjenci otrzymują wysokie dawki przez ponad trzy miesiące. Leki te mogą powodować nadciśnienie płucne poprzez działanie zwężające naczynia w serotoninie lub zmieniając depolaryzację błony naczyniowej płuc mięśni gładkich.7
Choroby zastawkowe zgłaszano po ekspozycji na leki podobne do serotoniny, takie jak ergotamina i metysergide8 oraz ze zwiększonym poziomem serotoniny związanym z chorobą rakowiaka.9,10 U pacjentów przyjmujących leki anoreksjalne nie stwierdzono występowania wad zastawkowych serca. Zgłaszamy 24 przypadki nietypowej choroby zastawkowej u pacjentów przyjmujących fenfluraminę fenterminę.
Metody
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka kliniczna pacjentów. Wszyscy pacjenci (Tabela 1) zostali zidentyfikowani podczas rutynowej oceny różnych problemów klinicznych. Nie próbowano identyfikować pacjentów poprzez przeglądanie baz danych, przeprowadzanie przeszukiwań w plikach pacjentów lub wyszukiwanie zgłoszeń podejrzanych przypadków z praktyki klinicznej. Ponieważ coraz więcej pacjentów było identyfikowanych z podobnymi cechami klinicznymi, zaobserwowano związek między tymi cechami a wcześniejszym lub obecnym stosowaniem fenfluraminy-fenterminy. Niespodziewany związek między tymi pojedynczymi przypadkami został zidentyfikowany jako wynik komunikacji kilku lekarzy, poczynając od maja 1996 r.
Maj 1996
W maju 1996 r. Pacjent przeszedł naprawę zastawki mitralnej w Klinice Mayo w celu leczenia ciężkiej niedomykalności mitralnej. Śródoperacyjnie stwierdzono, że zastawka ma połyskujący biały wygląd, co sugeruje uszkodzenie zastawkowe wywołane ergotaminą, jak zaobserwowano u wcześniejszych pacjentów, 8 ale pacjent nie miał w przeszłości wrażeń z przyjmowaniem ergotaminy.
Lipiec 1996
W lipcu 1996 r. Pacjent został oceniony przez innego lekarza z powodu ciężkiej objawowej niedomykalności zastawki trójdzielnej. Echokardiografia potwierdziła ciężką niedomykalność zastawki trójdzielnej i pogrubienie płatków zastawki. Odkrycia te były podobne do tych obserwowanych u pacjentów z chorobą zastawkową wywołaną przez rakowiak lub ergotaminę. Uzyskano wywiad wskazujący na stosowanie fenfluraminy-fentermininy przez 25 miesięcy do miesiąca przed operacją zastawki mitralnej. 24-godzinna wartość kwasu 5-hydroksyindolooctowego w moczu była normalna.
Styczeń 1997
W styczniu 1997 r. W Klinice Mayo oceniano kobietę (Pacjent 7) z nadciśnieniem płucnym, a badanie echokardiograficzne wykazało zagęszczenie zastawek aortalnych i niedomykalność zastawki aortalnej
[hasła pokrewne: Białkomocz, Mimośród, belimumab ]
[więcej w: całując się z językiem wymieniasz, andzela allegro, razer kraken allegro ]
Comments are closed.
Dlaczego lekarze postepuja tak z pacjentami?
[..] Odniesienie w tekscie do regulator ładowania mppt. kontroler ładowania[…]
W efekcie okazało się, że to rzadki, złośliwy nowotwór
[..] Blog oznaczyl uzycie nastepujacego fragmentu medycyna estetyczna warszawa[…]
może powodować powikłania, niezależnie od doświadczenia lekarza