Estrogen i progestyna w porównaniu z symwastatyną w leczeniu hipercholesterolemii u kobiet po menopauzie ad 7

Brak wpływu symwastatyny na lipoproteiny Lp (a) w tym badaniu jest zgodny z wcześniejszymi doniesieniami.35 W innych badaniach nad hiperlipidemią i terapią hormonalną tylko Tonstad i wsp.26 mierzyli Lp (a) lipoproteinę. Udokumentowali oni średnią redukcję o 18 procent i wskazali, że pobieranie próbek krwi było równomiernie rozdzielone pomiędzy trzy fazy cyklicznej terapii. W związku z tym więcej próbek pobrano podczas bezopornego leczenia estrogenami. Czynnik ten może tłumaczyć względne rozcieńczenie efektu terapii hormonalnej, ponieważ większe redukcje odnotowano dla samego octanu noretyndronu (47 procent) niż z bezoporności estrogenu (14 do 20 procent) lub estrogenu w połączeniu z octanem medroksyprogesteronu (20 do 50 procent ) u kobiet z prawidłowym stężeniem lipidów.36-40 Badanie przeprowadzone przez Soma et al. wskazuje, że obniżenie poziomów lipoprotein Lp (a) wywołane terapią hormonalną prawdopodobnie utrzyma się przy długotrwałej terapii. [40]
Częstość występowania działań niepożądanych była o wiele większa podczas terapii hormonalnej niż podczas leczenia symwastatyną, ale były one na tyle kłopotliwe, że doprowadziły do wycofania tylko u czterech kobiet. Skutki uboczne odzwierciedlały stosunkowo wysoką i ustaloną dawkę stosowanego estrogenu i krótki czas trwania badania. Warto zauważyć, że nasze dane pokazują, że terapia hormonalna po menopauzie nie powoduje przyrostu masy ciała w krótkim okresie. Mała redukcja wskaźnika masy ciała odnotowana w okresie badania była zasadniczo taka sama dla obu leczonych grup i nie miała znaczącego wpływu na zmienne lipoprotein.
Podsumowując, udokumentowaliśmy korzystny wpływ wysokich dawek skoniugowanych estrogenów w połączeniu z ciągłą terapią octanem medroksyprogesteronu na profil lipoproteinowy kobiet po menopauzie z hiperlipidemią. Wykazaliśmy, że chociaż inhibitor reduktazy HMG-CoA obniżał poziom cholesterolu całkowitego i cholesterolu LDL bardziej niż terapię hormonalną, nie było różnicy między tymi dwoma terapiami w odniesieniu do zwiększenia poziomów cholesterolu HDL. Wykazaliśmy wyjątkowy wpływ terapii hormonalnej po menopauzie na obniżenie poziomu lipoprotein Lp (a) i wykazaliśmy, że ten efekt, podobnie jak działanie podnoszące poziom cholesterolu HDL, wydaje się być najsilniejszy u kobiet z największym ryzykiem choroby sercowo-naczyniowej. Istnieją silne epidemiologiczne dowody kardioprotekcyjnego działania estrogenu u zdrowych kobiet po menopauzie (zmniejszenie ryzyka, do 50 procent) i jeszcze silniejszy efekt u kobiet z udokumentowaną chorobą wieńcową. Z tego powodu oraz z powodu innych korzyści wynikających z terapii hormonalnej po menopauzie – takich jak zapobieganie osteoporozie, starzenie się układu moczowo-płciowego i ewentualnie demencja – uważamy, że zindywidualizowana terapia hormonalna jest silnie wskazana jako farmakoterapia hipercholesterolemii u kobiet po menopauzie.
Finansowanie i ujawnianie informacji
Wspierane przez Elizabeth i Nicholas Slezak Trust.
Jesteśmy wdzięczni siostrze Marion Hoffman, która zapewniła wszelkie porady dietetyczne i inną pomoc kliniczną zgodnie z potrzebami; Pani Joan Bradbury za jej pomoc kliniczną; dr Angasowi Hamerowi za udzielenie pełnego wsparcia wydziałowi kardiologii; oraz wszystkim oddanym pacjentom, którzy uczestniczyli w badaniu.
Author Affiliations
Od Fundacji Jean Hailesa (GMD, SRD); Departament Kardiologii, Austin i Centrum Medyczne Repatriacji (GMD, JAJ); i Wydział Matematyki, Monash University (PIM) – wszystko w Melbourne, Victoria, Australia.
Wyślij prośby o ponowne przesłanie do Dr Kochanie w Fundacji Jean a Hailesa, 291 Clayton Rd., Clayton, Victoria 3168, Australia.
[przypisy: nutrend, klimakterium, Mimośród ]
[więcej w: całując się z językiem wymieniasz, andzela allegro, razer kraken allegro ]