ginekolog kraków ruczaj nfz ad 6

Udział czynników geograficznych lub innych czynników lokalnych w tych schematach czasowych jest trudny do oszacowania i dlatego pozostaje nieznany. W latach 1992-1996 w Finlandii nie odnotowano epidemii ciężkich zakażeń paciorkowcami grupy A, co tłumaczy raczej niską roczną liczbę izolatów z posiewów krwi, wśród których odsetek organizmów opornych nieznacznie się zmniejszył. Mamy nadzieję, że częstotliwość oporności na erytromycynę wśród izolatów streptokoków grupy A będzie nadal spadać w Finlandii. Obawiamy się jednak, że może dojść do stopniowego przejścia w kierunku szerszego zastosowania nowszych makrolidów, w szczególności roksitromycyny i azytromycyny (rysunek 1). Jeśli tak się stanie, należy jeszcze sprawdzić, na jakim poziomie zużycia makrolidów oporność na erytromycynę w paciorkowcach grupy A zacznie ponownie wzrastać. Ponieważ istnieje oporność krzyżowa między erytromycyną, roksytromycyną, klarytromycyną i azytromycyną13, nowsze makrolidy mogą dobrze wybrać oporność.
Podsumowując, nasze badanie udowodniło, że po zaleceniach dotyczących zmniejszenia stosowania erytromycyny i innych makrolidów przez pacjentów ambulatoryjnych nastąpił znaczny spadek oporności na erytromycynę wśród paciorkowców grupy A w Finlandii. Wyniki te dają nadzieję na opanowanie innych problemów związanych z opornością na środki przeciwdrobnoustrojowe również w terapii ambulatoryjnej.25-27 Dlatego wytyczne dotyczące przepisywania antybiotyków do terapii ambulatoryjnej powinny być traktowane jako ważne narzędzie w radzeniu sobie z problemami oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe w społeczność.
Finansowanie i ujawnianie informacji
Wspierane przez granty z Fundacji Sigrid Juselius (do Dr Seppälä i Huovinen), Fundację Maud Kuistila, Fundację Uniwersytetu Turku, Akademię Fińską, Fińskie Towarzystwo Medyczne Duodecim, Fundację Badawczą Orion-Farmos (do Dr. Seppälä), oraz Skandynawskie Towarzystwo Chemioterapii Przeciwdrobnoustrojowej (doktor Huovinen).
Jesteśmy wdzięczni George A. Jacoby emu za jego cenną radę; do Anne Nurmi za utrzymanie plików i analizę danych; do Tarji Boman, Ann-Sofie Hakulinen, Marja-Liisy Lindman, Anna-Liisy Lumiaho, Tuula Randell, Seija Ruusunen, Ritva Scotford oraz wszystkich pracowników laboratoriów sieci badawczej w celu uzyskania fachowej pomocy technicznej; i Monice Österblad za pomoc redakcyjną.
Author Affiliations
Z Laboratorium Badań Przeciwdrobnoustrojowych (HS, KL, PH) i Oddziału Bakteriologii (JV-V., AM), Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego, Turku i Helsinek; ZUS, Helsinki (TK); i Departament Biostatystyki, Uniwersytet w Turku, Turku (HH) – wszystko w Finlandii.
Zwróć się z prośbą o przedruk do Dr. Seppälä w Antimicrobial Research Laboratory, National Public Health Institute, PO Box 57, 20521 Turku, Finlandia. Członkowie Fińskiej Grupy Badawczej ds. Oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe są wymienieni w dodatku.

dodatek
Członkowie Fińskiej Grupy Badawczej ds. Oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe (FiRe) przedstawili się następująco: Południowa Finlandia – S. Kontiainen i J. Eskola, Aurora Hospital, Helsinki; J. Korpela, Centralny Szpital Kanta-Häme, Hämeenlinna; ZA Kostiala-Thompson, Szpital Jorvi, Espoo; H. Sarkkinen, Centralny Szpital w Päijät-Häme, Lahti; K. Schauman, Deaconess Institution of Helsinki, Helsinki; A. Sivonen, University of Helsinki, Helsinki; i M. Vaara, Helsinki University Hospital, Helsinki; Zachodnia Finlandia – E. Eerola, Uniwersytet w Turku, Turku; H. Hiekkaniemi, Centralny Szpital w Vaasa, Vaasa; H. Järvinen, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego, Turku; M.-L. Klossner, Centralny Szpital Satakunta, Pori; O.-P. Lehtonen i O. Meurman, Centralny Szpital Uniwersytecki w Turku, Turku; i S. Oinonen, Centralny Szpital Etelä-Pohjanmaa, Seinäjoki; Środkowa Finlandia – M.-L. Katila, Szpital Uniwersytecki Kuopio, Kuopio; P. Kärkkäinen, Centralny Szpital w Mikkeli, Mikkeli; O. Liimatainen i R. Vuento, Tampere University Hospital, Tampere; oraz A. Nissinen i P. Hirvonen, Centralny Szpital Keski-Suomi, Jyväskylä; Finlandia Wschodnia – M. Kauppinen, Centralny Szpital Etelä-Karjala, Lappeenranta; O. Kirsi, Centralny Szpital Pohjois-Karjala, Joensuu; P. Kärkkäinen, Centralny Szpital Savonlinna, Savonlinna; i U. Larinkari, Centralny Szpital w Kymenlaakso, Kotka; Północna Finlandia – E. Ahonen, Centralny Szpital Kainuu, Kajaani; E. Herva, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego, Oulu; H. Jägerroos, Centralny Szpital w Lappi, Rovaniemi; M. Koskela, Oulu University Hospital, Oulu; K. Lantto, Deaconess Institution of Oulu, Oulu; i P. Ruuska, University of Oulu, Oulu.
[podobne: bromazepam, busulfan, dekstrometorfan ]
[przypisy: bazofile poniżej normy, ginekolog kraków ruczaj, bliznowiec po operacji ]