Klonalność w mięsaku Kaposiego

Rabkin i in. (Wydanie 3 kwietnia) zbadał wiele próbek biopsyjnych od ośmiu pacjentów z mięsakiem Kaposiego i twierdził, że mięsak Kaposiego zaczyna się jako choroba klonalna w jakimś konkretnym miejscu, krąży we krwi i wszczepia się w wiele miejsc w skórze, aby wytworzyć chorobę wielocentryczną. Niezbilansowany wzorzec metylacji w locus receptora androgenowego w zmianach mięsaka Kaposiego dostarcza dowodów na ich pogląd.
Jesteśmy zaniepokojeni niektórymi procedurami technicznymi autorów. Nie zapewniają wyników amplifikacji przez łańcuchową reakcję polimerazy z primerami receptora androgenowego i niestrawionym DNA, aby zapewnić, że obserwowany wzór jest prawdziwie spowodowany metylacją alleliczną. Ponadto, trawienie restrykcyjne HpaII przeprowadzono z denaturowanymi ciepłem próbkami, w których nieprawidłowe ponowne łączenie może spowodować utratę pierwotnego miejsca HpaII lub wygenerować dodatkowe miejsca. Zastosowanie inhibitorów proteinazy, takich jak fluorek fenylometylosulfonylu, po trawieniu proteinazą K może obejść ten problem. Autorzy nie podają wieku zmian przed biopsją. Zakładając, że mięsak Kaposiego zaczyna się jako choroba poliklonalna, która następnie ewoluuje do choroby klonalnej, zmiany chorobowe, które były obecne przez wiele miesięcy, mają bardziej prawdopodobne wzorce klonalne.
Tabela 1. Tablica 1. Wzory metylacji badanych próbek nowotworowo-biopsyjnych. Tabela 2. Tabela 2. Dwóch pacjentów z niezgodnością metylo-wanego allelu, co wskazuje na obecność co najmniej dwóch klonów. Zbadaliśmy tkankę guza od 11 kobiet z mięsakiem Kaposiego, z których wszystkie były polimorficzne dla powtórzeń CAG w eksonie receptora androgenowego (Tabela 1). Obszary guza mikroskopijne i analizowano metodą podobną do metody Rabkina i wsp.1 W niektórych przypadkach badano więcej niż jeden dyskretny region nowotworu z próbki biopsyjnej. Próbki biopsyjne pobrane od pięciu kobiet miały dowody na klonalność. Dwie kobiety, od których uzyskano jeden i dziewięć okazów, miały dowody na więcej niż jeden klon (tabela 2). U dwóch z pięciu kobiet z chorobą klonalną istniały obszary nowotworu, które nie były klonalne. Uważamy, że mięsak Kaposiego jest w niektórych przypadkach klonalny, ale mogą powstać niezależne klony, spontaniczne lub po przejściu przednowotworowej fazy rozrostowej. Aby zbadać te możliwości, konieczne jest przeprowadzenie dużego badania, w którym starannie zanotowano wiek zmian skórnych i uwzględniono próbki pobrane z guzów trzewnych.
Parkash Gill, MD
Yvonne Tsai, Ph.D.
Adupa P. Rao, MD
Peter Jones, Ph.D.
University of Southern California School of Medicine, Los Angeles, CA 90033
Odniesienie1. Rabkin CS, Janz S, Lash A, et al. Monoklonalne pochodzenie wielokierunkowych zmian mięsaka Kaposiego. N Engl J Med 1997; 336: 988-993
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
Rabkin i in. przeczytaj temat klonowy pochodzenia nowotworów, które często występują jako wiele zmian, takich jak mięsak Kaposiego u pacjentów z ludzkim wirusem niedoboru odporności.1,2 Ta kwestia została podniesiona wcześniej w odniesieniu do innych guzów synchronicznych, takich jak nowotwory komórek przejściowych3. oraz nowotwory głowy i szyi.4 Większość informacji uzyskano za pomocą technik, które obejmują losową dezaktywację chromosomu X u kobiet, co zostało przedstawione w artykule autorstwa Rabkina i wsp.1. Nie można rozwiązać tego problemu w prosty sposób, szczególnie dzięki technice, w której każda komórka ma tylko dwie możliwości inaktywacji chromosomu X: inaktywacji chromosomu X odziedziczonego po ojcu lub odziedziczonej po matce.
Autorzy wykorzystali analizę statystyczną, która wykazała małe prawdopodobieństwo, że ich odkrycia wystąpią przypadkowo Ich założenie o zgodnych wzorach metylacji alleli jest poprawne w odniesieniu do porównań komórek z komórkami, ale ich odkrycia są oparte na DNA wyekstrahowanym z wielu komórek po mikrodyssekcji guzkowych guzów. W tych okolicznościach każda próbka tkanki od osobnika płci żeńskiej z informacyjnymi allelami może być poliklonalna, monoklonalna z preferencyjną metylacją większego allelu lub monoklonalna z przewagą mniejszego allelu. Zakładając, że istnieje równe prawdopodobieństwo dla każdego z tych trzech wzorów, prawdopodobieństwo wzoru zgodnego wynosi 2 / 3n (gdzie 2 to liczba alleli, a liczba porównywanych guzów); to jest 2/32 (lub około 22 procent) dla dwóch guzów, 2/33 (około 7,4 procent) dla trzech guzów, 2/34 (około 2,5 procent) dla czterech guzów i 2/35 (około 0,8 procent) dla pięć guzów. W tych okolicznościach prawdopodobieństwo, że różne nowotwory od tego samego pacjenta mają pochodzenie monoklonalne, jest większe niż obliczają autorzy.
Sugerujemy ostrożność przy interpretacji tych obliczeń z powodu zniekształcenia metylacji chromosomu X w różnych tkankach. Synchroniczne lub metachroniczne guzy mogą być prawdziwie monoklonalne (pochodzące z tego samego klonu) tylko wtedy, gdy kilka markerów molekularnych jest zgodnych. Analiza inaktywacji chromosomu X nie może odróżnić guzów przerzutowych (pochodzących od pojedynczego klonu) od guzów synchronicznych powstałych z różnych klonów, ale wyrażających ten sam inaktywowany chromosom X. Wyniki uzyskane za pomocą analizy pojedynczego markera molekularnego dowodzą klonalnej ekspansji podgrupy komórek nowotworowych o korzyściach proliferacyjnych, ale nie dowodzą rzeczywistej klonalności, szczególnie gdy test oparty jest na wzorach metylacji, na które może wpływać status funkcjonalny komórka, progresja guza lub oba
Salvador J. Diaz-Cano, MD, Ph.D.
Hubert J. Wolfe, MD
Centrum Medyczne New England Medical Center, Boston, MA 02111
5 Referencje1. Rabkin CS, Janz S, Lash A, et al. Monoklonalne pochodzenie wielokierunkowych zmian mięsaka Kaposiego. N Engl J Med 1997; 336: 988-993
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Rabkin CS, Bedi G, Musaba E, i in. Mięsak Kaposiego związany z AIDS jest nowotworem monoklonalnym. Clin Cancer Res 1995, 1: 257-260
Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Jones PA, Droller MJ. Szlaki rozwoju i progresji w raku pęcherza: nowe korelacje pomiędzy obserwacjami klinicznymi a mechanizmami molekularnymi. Semin Urol 1993; 11: 177-192
MedlineGoogle Scholar
4. Califano J, van der Riet P, Westra W., i in. Genetyczny model progresji dla raka głowy i szyi: implikacje dla kancerogenizacji pola. Cancer Res 1996; 56: 2488-2492
Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Laird PW, Jaenisch R. Metylacja DNA i rak. Hum Mol Genet 1994; 3: 1487-1495
Web of Science MedlineGoogle Scholar
Odpowiedź
Autorzy odpowiadają:
Do redakcji: Gill i in. raportować zrównoważone wzory metylacji w 26 z 40 mikroskopijnych okazów mięsaka Kaposiego (65 procent). Prawidłowo zauważają, że zrównoważona metylacja może odzwierciedlać mieszaną klonalność guza lub komórek zrębowych Jednak tylko 4 z 32 nowotworów Ka
[hasła pokrewne: flexagen, diltiazem, chloramfenikol ]
[więcej w: choroba scheuermanna operacja, allegro hantle, co decyduje o stopniu zagrożenia życia poparzonego ]