Mikrosporidioza mózgowa z powodu Encephalitozoon cuniculi

Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) pokazane na ryc. w raporcie Webera i in. (Wydanie z 13 lutego) pokazuje przekrwienie zatoki sitowej, a nie prawą zatokę szczękową, jak głosi legenda. Skan nie pokazuje zatok szczękowych. Rozpoznanie zapalenia zatok jest niedopuszczalne tylko na podstawie badania MRI, ponieważ MRI często wykazuje zagęszczenie śluzówki bez klinicznej choroby.2 Czy przeprowadzono badanie rinoskopowe. Autorzy odnoszą obserwowane przekrwienie zatok do zakażenia Encephalitozoon cuniculi. Przewlekłe zapalenie zatok jest bardzo częste u pacjentów z zakażeniem ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV), a zwykle odpowiedzialne za zakażenie są patogeny zatokowe.3 Czy autorzy wykonali płukanie zatokowe w celu wyizolowania patogenu. Jak zauważają, wykrywanie E. cuniculi może być trudne w płynie mózgowo-rdzeniowym lub osadzie moczu.
Orlando Guntinas-Lichius, MD
Uniwersytet w Kolonii, D-50924 Kolonia, Niemcy
3 Referencje1. Weber R, Deplazes P, Flepp M, i in. Mikrosporidioza mózgowa wywołana przez Encephalitozoon cuniculi u pacjenta z zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności. N Engl J Med 1997; 336: 474-478
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Digre KB, Maxner CE, Crawford S, Yuh WT. Znaczenie wyników TK i MR w chorobie zatoki klinowej. AJNR Am J Neuroradiol 1989; 10: 603-606
Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Meiteles LZ, Lucente FE. Zatoki i objawy nosowe zespołu nabytego niedoboru odporności. Ear Nose Throat J 1990; 69: 454-459
MedlineGoogle Scholar
Odpowiedź
Dr Weber i współpracownicy odpowiadają:
Rycina 1. Rycina 1. Osiowe T2-ważone skany MRI przed i po leczeniu Albendazolem u zakażonego HIV pacjenta z rozsianym zakażeniem E. cuniculi i lewostronnym zapaleniem zatok. Skan uzyskany przed zabiegiem (panel A) wykazuje rozległe pogrubienie śluzówkowe i subtelną obliterację lewej jamy zatoki szczękowej. W panelu B, przedstawiającym skan uzyskany po czterech tygodniach leczenia albendazolem (400 mg doustnie dwa razy dziennie), pozostaje jedynie nieznacznie zagęszczona błona śluzowa.
Do redakcji: Dr Guntinas-Lichius ma rację, że skan MRI w naszym artykule wykazał zatory lewej zatoki sitowej, a nie prawą zatokę szczękową. (MRI czyta się patrząc od dołu.) Niemniej jednak, zakażony wirusem HIV pacjent, który opisaliśmy, który miał mikrosporidiozę mózgową spowodowaną E. cuniculi, również miał lewe zapalenie zatok szczękowych, jak pokazano na fig. 1A i 1B. Nie wykonaliśmy badania rinoskopowego, płukania jamy ustnej ani biopsji błony śluzowej zatoki szczękowej, ponieważ zapalenie zatok nie było klinicznie istotne u naszego pacjenta, który ostatecznie zmarł, najprawdopodobniej z mikrosporidiozy mózgowej. Istnieje jednak pośredni dowód na związek przyczynowy między zakażeniem E. cuniculi a zapaleniem zatok. Liczne kuracje przeciwbakteryjne nie poprawiły stanu pacjenta, ale podawanie albendazolu złagodziło jego objawy i zmniejszyło pogrubienie śluzówki lewego zatok szczęki i sitowatej, a także zmniejszyło wydalanie mikrosporidiów z moczem.
Przewlekłe zapalenie zatok z powodu patogenów bakteryjnych jest powszechne u pacjentów zakażonych HIV, ale zapalenie zatok z powodu różnych gatunków mikrosporidiów, w tym E cuniculi, E. hellem, E. intestinalis i Enterocytozoon bieneusi, również opisano.1-4 U większości pacjentów z mikrosporidialną infekcją dróg oddechowych pasożyty można było wykryć w próbkach kału lub moczu. U niektórych pacjentów zakażonych wirusem HIV infekcja sinonasowa jest dominującym objawem ogólnoustrojowej mikrosporydiozy.2,4 U tych pacjentów pasożyty mikrosporidalne zostały wykazane w badaniu mikroskopowym lub mikroskopowym mikroskopowym próbek śluzówkowo-biopsyjnych lub płuczek sinonasowych2-4, a także molekularne metody diagnostyczne 1, ale czułość tych technik nie jest znana. W naszych doświadczeniach z pacjentami, u których rozsiewano zakażenie wirusem grypy mózgowej, spory mikrosporidalne najlepiej wykazują badania mikroskopowe osadów moczu (uzyskane przez odwirowanie moczu przy 1500 × g) .2,5
Rainer Weber, MD
Markus Flepp, MD
Werner Wichmann, MD
Szpital uniwersytecki, CH-8091 Zurych, Szwajcaria
5 Referencje1. Hartskeerl RA, Schuitema AR, van Gool T, Terpstra J. Genetyczne dowody na występowanie infekcji enterocytozoon bieneusi pozajelitowych. Nucleic Acids Res 1993; 21: 4150-4150
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
2. Weber R, Bryan RT, Schwartz DA, Owen RL. Zakażenia mikrosporidialne człowieka. Clin Microbiol Rev 1994; 7: 426-461
Web of Science MedlineGoogle Scholar
3. Molina JM, Oksenhendler E, Beauvais B, i in. Rozpowszechniana mikrosporidioza z powodu Septata intestinalis u pacjentów z AIDS: cechy kliniczne i odpowiedź na leczenie albendazolem. J Infect Dis 1995; 171: 245-249
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
4. Rossi RM, Wanke C, Federman M. Microsporidian zapalenie zatok u pacjentów z zespołem nabytego niedoboru odporności. Laryngoskop 1996; 106: 966-971
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
5. Weber R, deplazy P, Flepp M, i in. Mikrosporidioza mózgowa wywołana przez Encephalitozoon cuniculi u pacjenta z zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności. N Engl J Med 1997; 336: 474-478
Full Text Web of Science MedlineGoogle Scholar
(3)
[hasła pokrewne: nutrend, busulfan, polyporus ]
[hasła pokrewne: całując się z językiem wymieniasz, andzela allegro, razer kraken allegro ]