Rozbieżności między analizami metanowymi a kolejnymi dużymi randomizowanymi, kontrolowanymi próbami ad 6

Istnieje kilka powodów, dla których metaanaliza może przynieść pozytywne wyniki, które nie zostaną potwierdzone przez kolejną próbę. Skierowanie do publikacji odnosi się do tendencji badaczy do preferencyjnego przedkładania badań z pozytywnymi wynikami do publikacji oraz tendencji redakcji do ich akceptowania. Metaanaliza, która wykluczała niepublikowane badania lub nie lokalizowała ich i nie uwzględniała ich, prawdopodobnie miałaby fałszywy pozytywny wynik. Systematyczne wykluczanie prac napisanych w językach innych niż angielski (błąd Wieża Babel 40) może przyczynić się do stronniczości publikacji. W naszej próbce zastosowanie modelu efektów stałych, który zawęża przedział ufności, wydaje się nie uwzględniać statystycznie pozytywnych metaanaliz, których wyniki nie zostały następnie potwierdzone w randomizowanym badaniu, ponieważ cztery badania, które można ponownie przeanalizować model efektów losowych pozostawał dodatni i nadal wykazywał statystycznie znaczące wyniki po przeprowadzeniu tej ponownej analizy. Pozostałe 54% zidentyfikowanych rozbieżności dotyczyło negatywnej metaanalizy, a następnie pozytywnej randomizowanej, kontrolowanej próby. Heterogeniczność prób zawartych w metaanalizie może częściowo odpowiadać za rozbieżności tego rodzaju, ponieważ metaanaliza zakłada, że takie zróżnicowanie jest głównie spowodowane błędem losowym, a nie różnicami w charakterystyce wybranych badań. Odpowiednio wykonana metaanaliza obejmuje a priori określenie ścisłych norm, aby zapewnić, że kryteria stosowane przy włączaniu pacjentów, podawanie głównego leczenia i ustalanie zdarzeń końcowych są podobne we wszystkich wybranych próbach. Chociaż według tych ścisłych kryteriów protokoły wybranych badań wyglądają bardzo podobnie, ich zastosowanie zwykle daje bardzo różne produkty. Pacjenci włączeni do porównywalnych badań mogą należeć do tej samej podstawowej populacji, ale nawet niewielkie różnice w kryteriach rozpoznania, współistniejących stanach, nasileniu choroby i wieku będą wytwarzać bardzo różne grupy pacjentów. Różnice w dawkach, czasie do wystąpienia i czasie trwania terapii mogą również powodować znaczne rozbieżności między próbami włączonymi do metaanaliz, w celu oceny interwencji terapeutycznej. Wybór równoczesnych terapii i stopień swobody w ich podawaniu może również wpływać na wyniki. Zmiany w praktyce lekarskiej w czasie mogą również wyjaśniać istotne różnice w równoczesnych terapiach, ponieważ próby zawarte w danej metaanalizie są często przeprowadzane przez okres dziesięciu lat lub dłużej.
W jaki sposób klinicyści powinni stosować metaanalizy, biorąc pod uwagę, że systematyczne porównywanie z randomizowanymi badaniami klinicznymi pokazuje, że mają one słabą zdolność przewidywania. Większość zgodzi się, że jeśli przeprowadzone zostanie duże, dobrze zrobione badanie z randomizacją, na wyniki ćwiczeń powinny mieć znaczny wpływ wytyczne praktyczne. Powstaje pytanie, kiedy jedyne dostępne dowody pochodzą z serii małych, randomizowanych, kontrolowanych badań. Najprostszym rozwiązaniem, a obecnie najbardziej popularnym, było poleganie na wynikach metaanalizy. Nasze odkrycia zdają się wskazywać, że podsumowanie wszystkich informacji zawartych w zestawie prób w jeden iloraz szans może znacznie uprościć niezwykle złożony problem
[przypisy: dekstrometorfan, monoderma, chloramfenikol ]
[podobne: choroba scheuermanna operacja, allegro hantle, co decyduje o stopniu zagrożenia życia poparzonego ]