Virus Hunter: Trzydzieści lat walki z gorącymi wirusami na całym świecie

W swoim słynnym Microbe Hunters, opublikowanym w 1926 r. (New York: Harcourt, Brace), bakteriolog, autor powieściopisarz Paul de Kruif, zdefiniował naukowców, którzy ryzykują życie przez prześladowanie śmiertelnych czynników zakaźnych jako bohaterów. Pułkownik CJ Peters odrzuciłby etykietę bohatera. Chociaż wyprodukowano więcej na sportowe koszule, niebieskie dżinsy i sandały niż na mundur wojskowy, po prostu określiłby siebie jako dobrego żołnierza, opowiadającego galwanizujące, ale zrównoważone sprawozdanie z jego życiowego zaangażowania na rzecz nauki, bez ulegania romantyzmowi i samolubstwu. Virus Hunter to nie tylko ekscytująca opowieść o trzech dekadach badań naukowych. Jest to również otwarta, kompleksowa analiza kwestii politycznych i ludzkich, z jakimi radzą sobie pierwszorzędni naukowcy zwalczający wybuchy gorączki krwotocznej. Od hantawirusa Sin Nombre odpowiedzialnego za epidemie Four Corners, po wirus Machupo uderzający w boliwijskie wyżyny, aż do szczepu Ebola, który ostatnio spustoszył Kikwit, Zair, wpływ gorączki krwotocznej wykracza daleko poza dramatyczny obraz kliniczny. Badacze w terenie, w porównaniu z tymi na ławce, rozpoczynają swoją przygodę w charakterze detektywów z wydziału zabójstw. Sprawdzają ciało, przeprowadzają wywiady i śledzą kroki poprzednich ofiar, zadając sobie pytanie: Co, jeśli słyszymy kopyta, które słyszymy, nie pochodzą od przysłowiowych koni. W większości przypadków kilka zagadkowych wskazówek nie pasuje do medycznego dogmat: zespół Cochabamby nieznacznie różni się od tego w Machupo, podobnie jak gorączka doliny Rift i wybuch filovirusów w Reston. Badacz polowy musi być w stanie porzucić każdą hipotezę, bez względu na to, jak intelektualnie atrakcyjna. Ogólne odczucie to mieszanka strachu i radości typowa dla tych chwil w naszym życiu, kiedy wydarzy się coś wielkiego .
Bez powściągliwości autor opisuje wpływ tych epidemii na miejscową ludność. Bardziej niż surowy lęk przed nieznanym, to często absurdalne zaprzeczenie kilku osób martwiących się o swoje drobne interesy ekonomiczne, religijne tabu lub podziały polityczne, które utrudniają gromadzenie dowodów naukowych, zanim będzie za późno. Przede wszystkim, głębokie zrozumienie różnych kultur i szacunek dla lokalnych wierzeń i zwyczajów, które powstrzymują motywację badacza i frustrację.
Potem są pieniądze. Badania często oznaczają wojny o darowizny za skromne budżety i ograniczone zasoby medyczne. Radzenie sobie z lokalnymi problemami może być trudne, jeśli nie znamy kultury ani dynamiki politycznej, ale czasami łatwiej jest skłonić szefa wioski do zrozumienia wartości walki z wirusem, niż przekonać biurokratów odpowiedzialnych za budżety. Niestety samoograniczająca się epidemia skupiona gdzieś w tropikalnym lesie może nie być wystarczająco przekonującym argumentem. Cytując własne słowa Petersa w innej książce, Emerging Viruses, wydanej przez Stephena S. Morse a (New York: Oxford University Press, 1993), jakie pieniądze zostałyby przyznane gdyby lentiwirus był izolowany od garstki ludzi z niedoborem odporności w Zairze w połowie lat siedemdziesiątych . Jednak istnieje wiele przykładów współczesnych plag, które pojawiają się na naszym własnym podwórku, czego przykładem są epidemie Reston, na szczęście zawarte, lub wenezuelska encefalopatia koni, która musiała rozprzestrzenić się z Ameryki Środkowej do Teksasu, zanim została sprawdzona.
[więcej w: polyporus, hurtownia portfeli, belimumab ]
[więcej w: bol zeba po leczeniu kanalowym, bolimuszka, brak odruchu kolanowego ]