Wczesne niepowodzenie punktu kontrolnego G2 / M jako mechanizmu molekularnego leżącego u podłoża aberracji chromosomowych wywołanych etopozydami ad 7

Pokazane są odsetki komórek. -H2AXa-dodatnich i średnie wartości geometryczne intensywności a-H2AX komórek fazy G1. (B) Sekwencyjna analiza intensywności a-H2AX pomitytycznych komórek G1. (C) Zawartość DNA postmitotycznej frakcji bogatej w G1 w różnych punktach czasowych odzyskiwania. Populacja komórek apoptotycznych zidentyfikowana przez subdiploidalne DNA nie wykazała istotnych różnic. (D) Neutralny test kometowy dla pozaprotetycznej frakcji wzbogaconej w etiopozyd lub 4.M etopozydem w czasie 0 lub 210 minut po odzysku. Względny moment ogonowy (1 = średnia momentu końca nietraktowanych komórek w 0 minucie) został obliczony, a dane są pokazane na wykresie boksu i wąsika (n = 70 dla każdego). Wartości odstające są oznaczone kropkami. Oś rzędna jest skalą kwadratową. * P <0,0001 dla ogólnej jednorodności za pomocą testu Kruskala-Wallisa; Wartości P są korygowane dla wielokrotnych porównań metodą Bonferroni-Holma. (E) inkorporacja BrdU pomitotycznych komórek G1. Komórki wstępnie traktowano wskazanymi stężeniami etopozydu. Wypełnione histogramy, komórki inkubowane bez blokowania przez tymidynę; otwarte histogramy, komórki inkubowane z blokowaniem przez nadmiar tymidyny. Procent komórek BrdU-dodatnich jest wskazany. (F) Dystrybucja komórek tworzących kolonie powtórzono w dniach 2 i 8. Sto losowo wybranych kolonii sklasyfikowano w z 3 grup przez liczbę komórek tworzących poszczególne kolonie. Procent kolonii składających się z różnych numerów komórek jest pokazany na osi Y. Dane reprezentują średnią. SD z 3 oddzielnych eksperymentów. Komórki Postmitotic G1 mają zdolność proliferacji, ale są wybrane do stabilnie rosnących klonów. Włączenie BrdU przez postmitotyczne komórki G1 fibroblastów pozbawionych ATM zmierzono po 24 godzinach. Cytometria przepływowa wykazała, że około 60% komórek inkorporowało BrdU niezależnie od tego, czy zostały one wstępnie inkubowane z etopozydem (Figura 5E), i że zostało zablokowane przez dodanie nadmiaru tymidyny. Dane te wskazują, że postmitotyczne fibroblasty pozbawione G1 ATM z DSB wywołanymi przez etopozydy DNA następnie wszedł do cyklu komórkowego. Następnie zapytaliśmy, czy te postmitotyczne komórki G1 mogą podejmować wiele rund podziału komórki. Wymieniliśmy fibroblasty pozbawione ATM 2 lub 8 dni po mitozie pod .M etopozydu, a następnie zliczono liczbę komórek tworzących indywidualne kolonie w każdym teście. Komórki replikowane w dniu 2 tworzyły głównie małe kolonie, z których ponad 60% składało się tylko z kilku komórek (Figura 5F). Wynik ten nie jest zgodny z danymi z doświadczeń BrdU opisanych powyżej, ale raczej wskazuje, że większość traktowanych etopozydem pomitotycznych fibronlastów pozbawionych G1 ATM albo przestaje proliferować, albo umiera po zaledwie kilku początkowych cyklach komórkowych. Przeciwnie, komórki replikowane w dniu 8 tworzyły duże kolonie porównywalne do tych poddawanych pozorowanej obróbce (Figura 5F). Łącznie wyniki te sugerują, że wiele komórek, które nabywają translokacje chromosomów, szybko umiera lub przestaje się namnażać. Powoduje to selekcję tych klonów z anomaliami chromosomalnymi, które mają tę zaletę, że stabilny jest wzrost komórek. Komórki ze stałymi translokacjami chromosomalnymi przetrwają i rosną. Fibroblasty pozbawione fazy ATM pozytozowego G1 zebrano po traktowaniu .M etopozydu (w przypadku komórek GM05849C-ME1) lub DMSO (w przypadku komórek GM05849C-MD) przez 150 minut. Żywe komórki następnie hodowano bez etopozydu przez 20 dni w kilku pasażach. Rozprzestrzenianie metafazy komórek GM05849C-ME1 hybrydyzowano z sondami CH11C i MLL i zliczono liczbę sygnałów. Chociaż większość komórek GM05849C-ME1 dawała 4 sygnały CH11C, jak widać w komórkach GM05849C-MD (Figura 6, B i C), wykazywały one częste wzmocnienie lub utratę sygnałów MLL (Figura 6, C i D) [więcej w: ginekolog kraków ruczaj, bliznowiec po operacji, chondropatia rzepki ]