Zespół dystrofii sympatycznego odruchu po inflacji w poduszkach powietrznych

Zespół dystrofii współczulnej odruchu jest często wytrącany przez uraz i charakteryzuje się bólem i obrzękiem z objawami niestabilności naczyniowo-obrotowej w kończynie dystalnej.1 Opisujemy przypadek urazu wywołanego poduszką powietrzną, a następnie odruchowego zespołu dystrofii sympatycznej.
44-letnia kobieta uległ wypadkowi podczas jazdy w grudniu 1996 roku. Po napełnieniu poduszki powietrznej jej lewe i prawe dłonie, które początkowo znajdowały się na kierownicy, zostały zepchnięte odpowiednio do okna i siedzenia. Oba stawy śródręczno-nadgarstka uległy dyslokacji, powodując silny ból. Po zamknięciu redukcji nałożono odlewy na cztery tygodnie. Chociaż prawa ręka wróciła do normy, ból, obrzęk i sztywność utrzymywały się w lewej dłoni, z udziałem stawów międzypaliczkowych i nadgarstka. Ta ręka również miała zwiększone pocenie i rumień. Pacjent nie miał bólu ramienia ani bólu w innych miejscach. Jej objawy utrzymywały się przez trzy miesiące i nie reagowały na niesteroidowe leki przeciwzapalne. Filmy rentgenowskie wykazały osteopenię lewej ręki bez złamania lub zwichnięcia. Wyniki badań laboratoryjnych, w tym szybkość sedymentacji erytrocytów, były prawidłowe. Rozpoznano zespół odruchowej dystrofii współczulnej i rozpoczęto leczenie prednizonem w dawce 30 mg na dobę, stopniowo zmniejszając dawkę wraz z agresywną terapią fizyczną i zajęciową lewej ręki. Po czterech tygodniach nastąpiła wyraźna poprawa, z niemal pełną siłą uchwytu i bez obrzęku lub tkliwości. W czerwcu 1997 r., Po zaprzestaniu leczenia i fizykoterapii, pacjentka zauważyła zmniejszoną siłę uchwytu i ból w przedramieniu, gdy użyła lewej ręki, ale bez obrzęku. Podczas badania wystąpiło zmniejszenie zgięcia od trzeciego do piątego bliższego i dalszego stawu międzypaliczkowego z powodu przykurczów. Nadgarstek był normalny.
Zespół odruchowej dystrofii współczulnej może występować u maksymalnie 5 procent pacjentów z urazami pourazowymi, a ponad 50 procent przypadków jest związanych z wcześniejszym urazem.2 Uraz może powodować, że neurony o szerokim zakresie dynamiki w rdzeniu kręgowym stają się nadwrażliwe lub nadpobudliwe . Ciągły ból może wynikać z tonicznego wpływu współczulnego układu nerwowego na te neurony.3 Wczesne rozpoznanie tego zespołu jest ważne, ponieważ brak leczenia może prowadzić do nieodwracalnego przykurczu. Leczenie obejmuje mobilizację z intensywną fizjoterapią i przeciwzapalnymi środkami przeciwbólowymi. Więcej przypadków oporności może wymagać leczenia kortykosteroidami lub kalcytoniną.1 Czasami konieczne jest blokowanie układu współczulnego lub sympatektomia chirurgiczna.
Nimisha Shah, MD
Arthur Weinstein, MD
Westchester County Medical Center, Valhalla, NY 10595
3 Referencje1. Kozin F. Bolesne ramię i zespół odruchowej współczulnej dystrofii. W: Koopman WJ, wyd. Zapalenie stawów i warunki pokrewne: podręcznik reumatologii. 13 ed. Vol. 2. Baltimore: Williams & Wilkins, 1997: 1887-922.
Google Scholar
2. Kozin F. Zespół dystrofii sympatycznego dystrofii. Bull Rheum Dis 1986; 36: 1-8
MedlineGoogle Scholar
3. Roberts WJ. Hipoteza o fizjologicznych podstawach kauzjomatycznych i powiązanych bólów. Pain 1986; 24: 297-311
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
(3)
[przypisy: Białkomocz, anastrozol, monoderma ]
[przypisy: wesołe skrzaty pobiedziska, bulging krążka międzykręgowego, przedszkole wesołe skrzaty pobiedziska ]